ยอมรับใช่ไหม?
ว่าเวลาที่คุณนั่งอยู่ที่โต๊ะดินเนอร์ในภัตตาคารฝรั่ง
หรือต้องออกงานปาร์ตี้หรูๆ
แบบเป็นการเป็นงานกับคนต่างชาติตะวันตก
บางทีคุณต้องนั่งตากลม
ทำหน้าบ้องแบ๊ว
เพราะไม่รู้ว่าจะจัดการอย่างไรดีกับอาวุธหลากหลายชนิดข้างหน้าคุณบนโต๊ะดินเนอร์แบบฝรั่ง
รู้จักใช้อาวุธไปออกรบ
ไปทานดินเนอร์ฝรั่งแบบพธีรีตองก็เหมือนกับการจับอาวุธไปรบ
คือต้องตั้งสติและใจเย็นๆ
ให้รู้กฎง่ายๆ
เป็นพื้นฐาน
คือช้อนส้อมที่วางข้างๆ
จานมีมากแค่ไหน
ก็หมายความถึงอาหารที่จะมาเสิร์ฟมีมากเท่านั้น
เมื่อคุณนั่งลงประจัญหน้ากับดินเนอร์แบบฝรั่งที่ตั้งเป็นเซ็ต
เมื่ออาหารมาเสิร์ฟจงหยิบอาวุธชิ้นที่วางอยู่ห่างตัวมากที่สุดก่อน
แล้วค่อยๆ
เลื่อนมาใช้อาวุธชิ้นที่วางอยู่ใกล้ตัวตามจังหวะของการเสิร์ฟ
เพราะคนเสิร์ฟเขาจะเสิร์ฟดินเนอร์ตามขั้นตอน
พอคุณนั่งลงที่เก้าอี้ของคุณแล้ว
สิ่งแรกก็คือให้รู้จักจัดการกับผ้าเช็ดปาก
(Napkin)
ที่พับไว้อย่างสวยงามข้างหน้านั้นให้ถูกต้อง
สิ่งแรกก็คือเอกามันออกมาคลี่และวางไว้บนตักของคุณ
ผ้าเช็ดปากที่อเนกประสงค์นี้สามารถใช้กันเปื้อนได้อีกต่างหาก
ถ้าคุณบังเอิญต้องลุกขึ้นไปจากโต๊ะอาหารเป็นการชั่วคราว
ให้วางผ้าเช็ดปากนั้นลงบนเก้าอี้ของคุณ
เมื่อคุณต้องการใช้ผ้าเช็ดปาก
ให้ 'แตะปาก'
เบาๆ...
อย่าเช็ดกวาดปาก
(อย่างที่คุณชอบทำ
เวลาไปหม่ำข้าวกับเพื่อนซี้นะจ๊ะ)
ขั้นต่อไปก็คือต้องตัดสินใจว่าเมื่อไหร่จะเริ่มขบวนการกินของคุณ
คุณจะเลือกเริ่มทานพร้อมกับเจ้าภาพหรือจะรอทานพร้อมๆ
กับบรรดาแขกเหรื่อส่วนใหญ่
เมื่ออาหารมาเสิร์ฟพร้อมหน้าพร้อมตาก็ได้
ฉลาดหน่อยและปลอดภัยเสมอ
ถ้าจะรอให้แขกคนใดคนหนึ่งหรือสองคนยกส้อมของตนขึ้นก่อน!
เมื่อสงครามการกินเริ่มขบวนของมันแล้ว
ฝรั่งที่เป็นแขกเหรื่อมักจะใช้วิธีวนอาหารไปรอบๆ
โต๊ะ
เพื่อให้แขกเหรื่อทุกๆ
คน
ได้ตักส่วนของตนให้ทั่วถึงกัน
ถ้าอาหารวนมาถึงคุณและเป็นอาหารแบบชิ้นๆ
ให้ตักทั้งชิ้นออกมา
อย่าตักเฉพาะส่วนหรือแบ่งชิ้นออกมาจนน่าเกลียด
ตัวอย่างเช่น
ถ้ามีเนื้อวางราดอยู่บนแผงก๋วยเตี๋ยว
อย่าตักเฉพาะส่วนเนื้อออกมา
ปล่อยให้แผงเส้นก๋วยเตี๋ยวนอนโป๊ขาววอกอยู่
เพราะนอกจากจะไม่มีใครกล้าและอยากกินของเหลือ
(ก๋วยเตี๋ยวไม่มีเนื้อ)
แล้ว
ในใจเขาอาจด่าคุณอยู่ก็ได้ว่าลูกอีกช่างตะกละ
(เป็นภาษาฝรั่ง)
ที่สำคัญก็คือให้ใช้อาวุธสำหรับตักที่มากับจานอาหารวนนั้น
อย่าใช้อาวุธของคุณตักเป็นอันขาด
ถ้าคุณเกิดตะกละอยากกินอีกชิ้น
(ชิ้นเดียวไม่พอ)
ให้รอจนกว่าเจ้าภาพจะออกปากถาม
เพราะถ้าเกิดตะกละไปตักออกมาอีกชิ้นตามอำเภอใจ
นี่คือการเสี่ยงอย่างร้ายกาจที่จะไปฉกส่วนอาหารสำหรับแขกคนอื่น
คุณก็รู้ว่ากับเรื่ออาหารๆ
ฝรั่งเขาจะมัธยัสถ์และสมถะ
คือทำเฉพาะจำนวนคน
หรือทานเพียงมื้อนั้นๆ
ให้จบๆ ไป
จะไม่ทำหรือกินทิ้งกินขว้าง
(เหมือนบางประเทศ)
หากคุณเกิดอยากได้เกลือและพริกไทย
(Salt & Peper)
ถ้าคุณสามารถเอื้อมไปหยิบ
แต่ถ้าหยิบไม่ถึงจริงก็จงเปิดปาก
ของให้เพื่อนบ้านเข้าหยิบส่งมาให้
ก็ไม่ผิดกติกา
อาจจะมีเหตุการณ์แบบ
'เทคนิคขัดข้อง'
เกิดขึ้นระหว่างดินเนอร์มื้อนี้
อย่าเพิ่งตกใจจนสิ้นสติ
เพราะทุกอย่างย่อมแก้ไขหรือทำให้ทุเลาเบาบางลงไปได้
เช่น
ถ้าอาหารหรือเครื่องดื่มเกิดหารดราด
หรือกระเด็นมาโดยเสื้อผ้าก็ให้รีบเช็ด
แต่แอบเช็ดแบบเงียบๆ
โดยใช้ผ้ากันเปื้อนของคุณจุ่มลงไปในแก้วน้ำแล้วเอาขึ้นมาเช็ดหรือซับจุดเปรอะเปื้อนดังกล่าว
ถ้าเป็ฯจุดเช็ดออกได้ยาก
ให้แก้ปัญหาเฉพาะหน้านี้ด้วยการใช้เกลือโปะบริเวณดื้อด้านนั้น
เสื้อผ้าอันสวยงามราคาแพงของคุณจะได้ไม่มีแผลเป็นไปตลอดยังไงล่ะ
ถ้าคุณซุ่มซ่าม!
เกิดไปทำอาหารหรือเครื่องดื่มหกรดผ้าปูโต๊ะ
ให้ใช้ผ้ากันเปื้อนของคุณเช็ด
จากนั้นก็แจ้งแก่เจ้าภาพให้มาจัดการสานต่อเพื่อแก้ไขความซุ่มซ่ามของคุณ
ถ้าคุณเกิดพิศวงงงงวย
ไม่ทราบว่าอาหารหมดชุดเสิร์ฟของมันรึยัง
ให้กวาดดมองสัญญาณจากเจ้าภาพ
เจ้าภาพที่ไม่โง่มักจะบอกเป็นนัยๆ
ว่าสงครามการกินในครั้งนี้ได้จบฉากลงแล้ว
โดยการวางผ้าเช็ดปากของเขาหรือเธอลงบนโต๊ะ
สภาพเดียวกับตอนเริ่มขบวนการ
คือผ้าเช็ดปากวางอยู่บนโต๊ะ
ก่อนจะลุกขึ้นจากเก้าอี้
อย่าเป๋อหรือทะลึ่งลุกขึ้นแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย
ให้มองไปรอบๆ
ดูท่าทีของเพื่อนบ้านก่อน
ค่อยลุกขึ้นยืนพร้อมๆ
กับพวกเขา
ถ้าคุณอยากบอกให้ชาวบ้านรู้ว่าคุณอิ่ม
หรือเสร็จกับการกินของคุณแล้ว
อย่าใช้กริยาผลักไสจานออกไป
แต่ให้วางส้อมและมีดเคียงคู่กันบนจานของคุณ
โดยให้วางชิดทางมุมขวาของจาน
จะทำให้บ๋อยสามารถรวบส้อม-มีดดังกล่าว
และยกจานออกไปได้ง่ายขึ้น
แต่ถ้าคุณเกิดอยากวางอาวุธการกินลงสักครู่หรือหยุดกินเป็นการชั่วคราวระหว่างมื้อ
ให้วางอาวุธของคุณเป็นลักษณะ
X
บนบริเวณขอบเหนือของจานกริยาเช่นนี้บอกเป็นนัยๆ
ให้แก่บ๋อยว่า
อย่าเพิ่งเก็บจานไปนะจ๊ะ
สัญญาณแบบนี้นอกจาก
จะใช้ในดินเนอร์ของสังคมฝรั่งชั้นหรูแล้ว
ยังใช้ในภัตตาคารฝรั่งที่มีระดับได้ด้วย